Երբ ազգը այնքան միայնակ ու դավաճանված է, որ իր փրկությունը տեսնում է հարևանների և հեռավոր երկրների օգնության մեջ, նշանակում է, արդեն պարտված է՝ պատերազմը չսկսված։

Այս ռումբեր նետող պարզ ԱԹՍ-ների արդյունավետությունը հիմա բոլորն են տեսնում։ Նման ռազմական ԱԹՍ ստեղծելու համար անհրաժեշտ են ընդամենը շաբաթներ կամ, առավելագույնը, ամիսներ։

«Հիւա՜նդ, դժբախտ ժողովուրդ, որ մինչեւ այժմ երկու առաքինութիւն է ունեցել՝ իր դժբախտութիւնները վերագրել արտաքին պատճառների եւ փրկութիւնը յուսալ արտաքին ոյժերից» (Գարեգին Նժդեհ): Նժդեհի ժամանակներից ոչինչ չի փոխվել։ Այս հիվանդ ու դժբախտները հիմա էլ են լցվել քաղաքական դաշտ ու շեղում են մեզ իրական մարտահրավերներից։ Թմբիրը կերտող հերոսներն են։

Ուկրաինացի գեներալներն ամենօրյա ռեժիմով փոխում և զարգացնում են պատերազմի մարտավարությունը, կարելի է ասել՝ մարտ վարելու դևելփմենթի մեջ են։

Ուկրաինան կստանա 42 բաղձալի F-16 կործանիչներ Նիդեռլանդներից և Դանիայից։

Պաշարված Արցախին ամեն ինչ ու ամեն բան անհասանելի է արտաքին աշխարհից, բացի՝ օրվա լրահոսից: Լրահոսն էլ հուսադրող չէ, բայց դիմանում ենք:

Որոշ մարդիկ գիտեն, թե իրենք կարող են պատերազմ հայտարարել միայն Ադրբեջանի Լաչինի շրջանին։

Ըստ The Economist-ի՝ ժամանակակից ու ապագա պատերազմներն ունենալու են 3 հիմնական հատկություն։

1977թ. հուլիսի 30-ին Ռուսաստանի Պրիմորիեի երկրամասում ծառայող սովետական բանակի ավագ լեյտենանտ Յուրի Խաչատուրովի ընտանիքում ծնվեց երկրորդ որդին, ով անվանակոչվեց պապի անունով՝ Գրիգորի։

ՈՒկրաինայի տարածքում ծավալվող պատերազմը կրկին ցույց տվեց, որ ռազմական փորձագետ, որպես այդպիսին, չունենք։ Հիմնականում դատարկախոս-պրոպագանդիստներ են, որոնց համար ցանկալին անհերքելի իրականություն է, իսկ շատ քիչ մասն էլ, ով զերծ Է նման բարդույթներից, արագ փոփոխվող ռազմատեխնիկական աշխարհի վերաբերյալ ունի թույլ պատկերացումներ և սահմանափակ անալիտիկ ընդունակություններ։ Եվ սա այն դեպքում, երբ մեր երկիրը, ավելի քան 30 տարի, ապրել է պատերազմական վերահաս սպառնալիքի պայմաններում։